شعر

            بر سر سنگ مزارم بنویس: 

            زیر این سنگ جوانی خفته ست

            با هزاران ای کاش

            و دو چندان افسوس

            که به هر لحظه عمرش گفته ست

            بنویس:

            این جوان بر اثر ضربه ی کاری مرده ست ...

            نه بنویس:

            این جوان در عطش دیدن یاری مرده ست ...

            جلوی روز وفاتم بنویس:

            روز قربان شدن عاطفه در چشم نگار

            روز پژمردن گل فصل بهار

            روز اعدام جنون بر سر دار

            روز خوشبختی یار ...

            راستی شعر یادت نرود

            روی سنگم بنویس:

            آی گلهای فراموشی باغ!

            مرگ از باغچه کوچکمان می گذرد داس به دست

            و گلی چون لبخند می برد از بر ما