شعر های ارسالی شما

            من از طرز نگاه تو امید مبهمى دارم
            نگاهت را نگیر از من که با آن عالمی دارم
            اگر دورم ز دیدارت دلیل بى وفایى نیست
            وفا آنست که نامت را همیشه بر زبان دارم.
    

            مانده ام در کوچه هاى بى کسى
            سنگ قبرم را نمى سازد کسى
            بهترین دوستم مرا از یاد برد
            سوختم خاکسترم راباد برد

            از برگ گل نازکتری
            از هر چه گویم بهتری
            خوبان فراوان دیده ام
            اما تو چیز دیگری

            تقصیر دلم چیست اگر روی تو زیباست
            حاجت به بیان نیست که از روی تو پیداست
            من تشنه یک لحظه تماشای تو هستم
            افسوس که یک لحظه تماشای تو رویاست
           

            با خودم عهد بستم بار دیگرکه تورا دیدم،
            بگویم از تو دلگیرم.
            ولی باز تو را دیدم و گفتم:
            بی تومی میرم
           

            خنده بر لب میزنم تا کس نداند راز من
            ور نه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت
           

            گر نیایی تا قیامت انتظارت می کشم.
            منت عشق از نگاه پر شرابت می کشم.
            ناز چندین ساله ی چشم خمارت می کشم.
            تا نفس باقیست
            اینجا انتظارت می کشم...
            
           

            من در این کلبه خوشم تو در آن اوج که هستی خوش باش
            من به عشق تو خوشم تو به عشق هر که خواهی خوش باش
           

            تکیه بر دیوار کردم خاک بر پشتم نشست.
            دوستی با هر که کردم عاقبت قلبم شکست.
            آن قدر رنجی که دنیا بر دل ما می کند
            بر دل هر کس کند او ترک دنیا می کند.
           

            یه خود گفتم پس از چندی فراموشت کنم، کردم
            به اندوه جدایی ها هم آغوشت کنم، کردم
            اگر می خواستی رسوا کنی نام مرا، کردی
            دلم می خواست در مرگم سیه پوشت کنم، کردم
           

            سکوتم را به باران هدیه کردم
            تمام زندگی را گریه کردم
            نبودی در فراق شانه هایت
            به هر خاکی رسیدم تکیه کردم

            بلبل نیستم که برشاخه ای قوقا کنم
            شمع هستم، می سوزم وجان رافدایت کنم

            روزگاریست که من طالب رخسار توام
            فکر من باش که دراین شهر گرفتار توام
            گفته بودی که طبیب دل بیمار منی
            پس طبیب دل من باش که بیمار توام
           

            باخیال تو به سر بردن اگر هست گناه
            باخبر باش که من غرق گناهم هر شب